Geluksvogels

Zoals gewoonlijk komt er steeds een stuk over de wandeling die gedaan is, zo ook nu.
Maar het is lastig en moeilijk origineel te blijven, hoewel elke keer de wandeling iets heeft die het uniek maakt.
Ook nu schrijft de wandeling een hoogtepunt… letterlijk bereikten we lopend namelijk het hoogtepunt van het Trekvogelpad – 80 meter boven zeeniveau! – al pratende over de hoogtepunten van het afgelopen jaar. Een ander feit is dat de mannen in de meerderheid waren, 3 tegen 2, en ook dat is nog niet eerder voor gekomen.
We vertrokken ‘s morgens vroeg. Een wat korte nachtrust voor enkelen van ons belette ons niet van de frisse natuur en onderhoudende gesprekken, grappen en verhalen van cabarethumor te genieten. Eric had wat hij noemde een ‘boeddhistische nacht’ achter de rug had, kort geslapen, vroeg op en dan ook maar wat mediteren.

En dan blijkt maar weer eens hoe gezond het wandelen is zowel voor het lijf als de geest.
Op de één na kortste daglichtdag lopen we in het licht van de vriendschap. We hadden het weer mee ondanks dat de App van Raymond soms vertelde dat we nat konden worden liepen we bijna tussen de druppels door en ook van die 15 hagelsteentjes werden we niet echt nat. Wel toen we in het café aan de warme chocomelk en rumthee zaten en op de terugweg naar huis in de auto de ruitenwissers flink wat werk hadden.
Tja, geen trekvogels, wel geluksvogels op het pad.

Komend voorjaar reizen we verder. Een datum hebben we nog niet, maar die hoop ik begin volgend jaar te vermelden op de site. Grote kans dat we overnachten in het Nivon- huis te Eerbeek, waar we dan praktisch langslopen.