Waterlandtocht-- over land en water

Zondag 25 juli was het weer zover en hebben we samen met Joyce, zus van René, en Monique, vanuit Ilpendam naar Broek in Waterland gewandeld. Met een heerlijke temperatuur en wolken met daartussen blauwe lucht was de wandeling wat korter dan anders, voerde langs een mooi water en weidenlandschap tussen Ilpendam, Monnikendam, Watergang en Broek in Waterland. Vlak buiten Ilpendam liepen we langs Ilpenstein, een voormalig kasteeltje aan de rand van Ilpendam, waar kapitein Banninck Cocq nog heeft gewoond, de aanvoerder van de schutters zoals vereeuwigd op de Nachtwacht van Rembrandt van Rijn. Al wandelend en pratend was het echt genieten.
In Broek in Waterland aankomend, tegelijkertijd met René en Gerda die op de fruitvlet naar Broek getuft waren, ontmoetten we elkaar. Na een korte bezichtiging van de kerk en de mooie huizen gingen we aan boord en voeren over het water door Broek en de weilanden in richting Ilpendam. De meeste huizen hebben een houten opbouw vanwege het gewicht: je moet anders heien voor de fundamenten en dat is kostbaar.
Wat ziet Nederland er toch weer anders uit vanaf het water... met een mooi kikvorsperspectief, zoals Monique heel literair zei. De vele verschillende bloemen en planten, waaronder watermunt, postelein,zwanebloemen (foto) en dieren (krokodillen, koeien, zwanen)maken het tot een prachtig Hollands natuurschouwspel. De eenjarige koeien keken ons herkauwend aan, af en toe zag je een buizerd en een valk vliegen, reigers die verstoord van de waterkant opvliegen, enkele kievieten, zwaluwen laag over de waterkant en met het wandelen nog een zwanenfamilie die druk bezig was met het opvoeden van de kroost met het verenonderhoud en schoonmaak. Aan versnaperingen ontbrak het natuurlijk niet.De catering werd prima verzorgd door de tijdelijke hostess (Gerda) aan boord die druiven, kaasblokjes en de chocolade had ingeslagen. Samen met chips, en natuurlijk wat biertjes en witte wijn die stuurman René, in de koelbox had meegenomen maakten dat we al pratend nog meer ontspanden en genoten van het uitzicht. Het weer lachtte ons ook toe, de verschillende grijzere wolkenpartijen dreven boven het IJsselmeer en kwamen niet in onze richting.
De fruitvlet van René, 'de MS Watersnip', vermeldde René trots, bracht ons heel betrouwbaar en en stabiel richting Ilpendam, met zijn 100 jaar is dat toch een hele prestatie. De dieselmotor is natuurlijk later toegevoegd, oorspronkelijk was het letterlijk een platbodem-duwschuit, waarop fruit van het land naar de markt werd gevoerd. Na een mooie tocht meerden we af achter het huis waar Monique is opgegroeid en haar moeder nog steeds woont met een prachtig uitzicht over de weilanden richting Amsterdam, en verschillende bootjes waarmee je het water koos. Vervolgens met zijn allen naar de Fuutlaan, waar we op het terras in de avondzon nagenoten met een drankje, hapjes en heerlijke door Monique en Jos bereide vlees- en groentetortilla's. Tja, en dan komt er toch weer een einde aan een heerlijke dag buiten, met een afscheid en alvast vooruitkijken naar de volgende etappe van het Trekvogelpad, van Broek in Waterland richting Amsterdam.